گاهی وقت ها شعرهایی هم به ذهنم می رسد. به این نتیجه رسیده ام که ترکیب شعر و موفقیت، می تواند چیز خوبی از آب در بیاید. سه رباعی، برای وقت های کم انگیزگی و بریدگی شما:
افسوس که از ستارگان هیچ نخواست
افسوس که از ستارگان هیچ نخواست
از فرصت بی بدیل جان، هیچ نخواست
دنیا همه در تیررس میلش بود
دیوانه کسی که از جهان، هیچ نخواست
*
در باور ما، لوس شدن ممنوع است!
جز قله و طاووس شدن، ممنوع است!
محکوم به پیروزی و زیبا شدنیم
برخیز! که مأیوس شدن، ممنوع است
*
خورشید جدا، عشق جدا می بارد
لبخند خدا بر سر ما می بارد
زانو به بغل گرفته ای؛ یعنی چه؟
برخیز، از آسمان طلا می بارد
