چرا کار کردن ما، بیشتر خسته‌مان می‌کند؟

جمله‌ای را از یکی از بدنسازان بزرگ شنیدم که خیلی دوستش می‌دارم. می‌گوید که در بدنسازی، چیزی به اسم تمرین‌زدگی نداریم. هر چه که هست، تغذیه نامناسبت و عدم استراحت درست است. 

به نظرم به غایت جمله خوبی است. این که یک ورزشکار احساس کند از تمرین‌های خودش زده شده است، علت دارد. یا انرژی و ویتامین لازم به بدنش نرسیده و سریع خسته می‌شود. یا این‌که ارزش یک استراحت درست و حسابی را به خوبی درک نمی‌کند و استراحت و فراغت را، نوعی وقت تلف کردن می‌داند. 

اگر اشتباه نکنم این جمله را هم آرنولد، اسطوره بدنسازی دنیا، گفته است. در یکی از کتاب‌هایش. او گفته که بدنسازی، چهل درصد تغذیه، چهل درصد استراحت و تنها بیست درصد تمرین است. در جایی دیگر هم اشاره می‌کند که یک بدنساز حرفه‌ای، باید صد در صد خودش را وقف تغذیه و تمرین و استراحت کند تا به موفقیت برسد. 

به نظرم این قاعده‌ها و فرمول‌ها را هم می‌توان در بهره‌وری‌های حرفه‌ای مورد استفاده قرار داد. این‌که تصور کنیم استراحت‌ها و چرت‌های بین کار، نه وقت تلف کردن، بلکه نوعی عقب‌عقب رفتن برای یک پرش بلندتر است. و این‌که کار یکسره و بدون استراحت، هم تبر شما را کندتر و زحمت شما را بیشتر خواهد کرد و هم در انتها، موجب فرسایش روانی و جسمی شما خواهد شد. 

من یکی که شخصاً از این یکنواخت کار کردن خیلی ضربه خورده‌ام. ژان بقوسیان، مدرس بازاریابی و بهره‌وری حرفه‌ای، معتقد است که ایرانی‌ها زیاد کار می‌کنند؛ اما مشکل‌شان همین است. این‌که مثل یک دونده استقامت کار می‌کنند و مدام در حال یک‌سره کار کردن هستند. این‌طور نیست که یک بازه کاری شدید داشته باشند و بعد هم استراحت کنند و سپس، یک بازه شدید کاری دیگر. او این سبک استراحت-کار شدید را روشی فوق‌العاده برای رسیدن به حداکثر توانمندی‌های انسانی می‌داند. 

گزین گویه ها-19: آرنولد و رازهای موفقیتش

آرنولد را که یادتان هست؟ همان کوه عضله فیلم‌های ترمیناتور. این مرد، یکی از نمونه‌های بارز قدرت اراده در دنیای امروز ماست. به گوشه‌هایی از زندگی‌اش توجه کنید:

 

•           دوران بچگی مریض بود.

•           مال یکی از روستاها و دهات‌های اتریش بود. اتریش هم آن موقع، مثل اتریش امروز نبود. تازه جنگ تمام شده بود و بدبخت، بیچاره بود.

•           یک ساک برداشت و چند دلار پول. بعد رفت آمریکا. آن‌قدر تمرین کرد و وزنه زد تا شد آرنولد.

•           او، اراده‌ای بی‌نظیر داشت. آن‌قدر تمرین کرد که شد یکی از ده مهاجر برتر تاریخ امریکا. مردی که حتی به مرتبه فرمانداری کالیفرنیا هم رسید.

 

و حالا ببینید که این مرد، برای تمرین کردن‌هایش چه شیوه‌هایی داشته:

 

•           راز بزرگ موفقیت من؟ تنها یک چیز است: موقع تمرین، فقط تمرکز می‌کردم روی تمرینم؛ نه روی چیز دیگری.

•           به سمت وزنه‌ها، به سبکی درنده‌خو و عصبانی حمله می‌کردم. دیوانه‌وار تمرین می‌کردم. دیگران از این سبک تمرین من، غرق تعجب می‌شدند.

•           هر بار که وارد باشگاه می‌شوم، مثل مشتزنی عصبانی هستم که می‌خواهد ضربه فنی و نهایی را بزند. با این شیوه، همه قوای فکری و فیزیکی‌ام را متمرکز می‌کنم. فقط تمرکز می‌کنم روی تمرین‌ها. ولی دیگران این‌جوری نیستند. این است راز بزرگ من.

گزین گویه ها-17: تنها راه قهرمان شدن در زندگی همین است!

آرنولد همیشه جزو اسطوره های زندگی من بوده است؛ البته نه زندگی شخصی و سایر رفتارهایش، که جنبه پشتکار داشتن و موفقیت هایی که به دست آورده و تقوای حرفه ای وی برای رسیدن به این موفقیت ها.

او در جایی می گوید:

«تجربه درد و سوزش در عضلات چیزی است که عضله را به رشد می رساند و تفکیک کننده یک قهرمان از یک فرد غیر قهرمان است. اگر می توانید از این مرزهای درد عبور کنید، ممکن است که قهرمان شوید. اگر هم نمی توانید پس قهرمانی را فراموش کنید.»