قاعده طلایی «کار امروز به فردا نیفکندن»
تا حالا به این فکر کرده اید که اگر همه کارهایی که در هر روزمان می توانستیم انجام بدهیم را انجام می دادیم، به کجا رسیده بودیم؟ فقط عملیاتی کردن همین فرمول ساده، می توانست ما را به کجاها که نرساند! بیشتر ما، منتظریم که شرایط موعودی پیش بیاید؛ بعد کارهایی را که قصد داریم انجام بدهیم، انجام بدهیم. این، اشتباه است.
شرایط موعود، آمدنی نیست؛ ساختنی است. باید هر روز را، شرایط موعود بدانید؛ به همین راحتی.
بهتر است به حدیثی از امام محمدباقر علیه السلام بپردازیم، که فرموده است، «زنهار از افکندن کار امروز به فردا؛ زیرا این کار دریایی است که مردمان در آن غرق و نابود می شوند.»
با توجه به این حدیث بامغز، چند نکته گفتنی است:
- افکندن کار امروز به فردا؛ از روزگاران گذشته نیز رایج بوده است؛ مرضی که تحت عنوان سهل انگاری، در روانشناسی امروز، بخشی از مطالعات را به خودش اختصاص داده است.
- افکندن کار امروز به فردا، مثل دریایی است که خیلی ها را غرق و نابود کرده است؛ یعنی وارد این دریا می شوید، گول آرامش آن را می خورید، به اندازه کافی که به داخل این دریا شدید، ناگهان طوفانی، شما را غرقه می سازد.
موفقیت، باید آرام آرام و پیوسته به دست بیاید. در واقع در طول زندگی، اگر به همین قواعد ساده عمل کنیم، مشاهده می کنیم که بعد از چند سال، به واسطه انباشت بهره وری های بالای ما، به جاهای خوبی هم خواهیم رسید. لازم نیست صبر کنید و انرژی فراوانی هدر بدهید تا موفقیتی کسب بشود. موفقیت، در دل همین زندگی های ماست که اتفاق می افتد؛ با همین قواعد ساده.
در روزگاران قدیم، وزیری وجود داشت که کارهای بسیاری را با دقت انجام می داد و همه از میزان بهره وری او در شگفت بودند. علت را که پرسیدند، گفت تا آنجا که می تواند، کارهایش را در همان روز انجام می دهد و چیزی را به فردا واگذار نمی کند. دقت کنید: تا آنجا که می تواند!
تا آنجا که می توانید، کارهایی را که باید، امروز انجام بدهید. طبق حدیث معتبر دیگری، هر روز، دردسر و برنامه خاص خودش را با خودش به همراه می آورد؛ پس لازم نیست که بار امروز را، بر دوش فردا بگذاریم. این جوری، جز خستگی
جیم ران در تعریف موفقیت می گوید که، مجموعه چند انضباط و نظم ساده روزانه است که مدام اجرایی می شود. کافی است همین کار امروز را به فردا نیفکند را عملیاتی کنید، تا ببینید چه منافعی برایتان خواهد داشت.
