امام محمد غزالی، در کتاب گرانقدر کیمیای سعادت،
می نویسد که «خدای متعال فرمود فلاح کسی را بود که پاک گردد، نه آن که علم پاکی
بیاموزد». معنی اش چه می شود؟ این که رستگار، کسی است که واقعاً پاک شده و تقوای
الهی داشته باشد، نه کسی که دانش و فرمول های آن را یاد بگیرد.
حالا این حقیر هم می گویم که موفقیت، نصیب کسانی می شود که موفق شوند و دستاوردهایی به دست بیاورند؛ نه نصیب کسانی که فرمول ها و دانش موفقیت را یاد بگیرند و مدام با خودشان تکرار کنند. فرمول کافی است، دانش بس است، از یک جایی به بعد، باید دست به عمل زد و با عمل زندگی کرد.
