در این دریای طوفانی اقتصاد و اجتماع و سیاست چه کنیم؟
سئوالی که اینروزها مطرح است، چنین است:
در چنین شرایطی چه کار کنیم؟
شرایط هم که همه ما میدانیم چطور است،
مشکلات اقتصادی هست،
مشکلاتی اجتماعی و سیاسی وجود دارد،
نگرانی نسبت به امنیت اقتصادی و اجتماعی و ... هم که وجود دارد.
در واقع به طور جمعی، در حال رنج بردن از مواردی هستیم که هم ذهن ما را به هم ریخته، هم زندگی ما را.
چه باید کرد؟
اصول توسعه فردی برای چنین روزها و مواقعی چه تدبیری در چنته دارد؟
چیزی که به ذهنم میرسد، چنین است:
1. در ابتدا مدیریت بحران را به خوبی یاد بگیرید. سعی کنید اصول این مدیریت بحران را در مورد خودتان و زندگیتان سریع اجرا کنید.
2. نگرش آتشنشانی داشته باشید. هر روز با این ایده و فلسفه از خواب بیدار شده و سر کار و زندگیتان بروید که، قرار است مأموریتی سخت و حتی طاقتفرسا به شما موکول کنند؛ پس باید کاملاً آماده باشید. این فرق میکند با آنکه روی صندلی در محل کار و تحصیلتان راحت نشسته باشید و به کوچکترین مشکلی، ذهنتان به هم بریزد.
3. رژیم اطلاعاتی بگیرید. خبرها و نظرهای زیادی در فضای مجازی و رسانهای مطرح میشود که غالبا نه گرهگشایی میکند، نه به درد گویندهاش میخورد و نه به درد من و شما. نسبت به اینها باید کاملا گارد بگیریم.
4. حالا که دریا مواج است، منتظر آرام شدن آن نباشید، سعی کنید مهارت دریانوردی و موجسواری خودتان را تقویت کنید. طبیعت و اجتماع نمیتواند منتظر ما باشد تا آرام بگیرد؛ پس ما ناچاریم قویتر و منعطفتر شویم.
5. وقتی دیگران ترمز میگیرند از ترس و اضطراب و نگرانی، شما گازش را بگیرید و شدیدتر کار کنید.
6. از نظر فلسفی به این فکر کنید که نگرانی شما چه دردی دوا میکند؟ این نگرانیها و حرص خوردنها و گلایهها، پولی به زندگی شما و دیگران اضافه میکند، کاری را از پیش میبرد، مسألهای را حل میکند یا چه؟
دارن هاردی میگوید به یکی از افرادی که برای مشاوره نزدم آمده بود، گفتم سبک زندگی روزانهات را به من ارائه کن. دیدم کلی مجله میخواند و تلویزیون میبیند و رادیو گوش میکند و روزنامه میخواند و ... . به او گفتم نیاز داری این همه را؟ فهمیدم که نیاز ندارد. فقط یکی، دو تا خبرنامه و نشریه تخصصی لازم را بگیرد. یعنی رادیو و روزنامه و مجله و شبکه اجتماعی و تلویزیون و ... تعطیل.
همین کار ساده، باعث شد تا درصد زیادی از نگرانیها و دلآشوبههای او حل و فصل شود. رژیم اطلاعاتی سالم، خیلی کارگشاست. واقعاً چرا باید در خیلی از بحثها شرکت کنیم؟
مدیریت بحران، یعنی تمرکز و شدت عمل در نقاطی که کارگشا هستند و ... .
اینها را جدی بگیرید.